තුන්වැනි අපේක්‍ෂකයට බය ඇයි -- උපුල් ජෝෂප් ප්‍රනාන්දු

විජේතුංග එජාපය හැර ගිය ගාමිණී, රොනී, රුක්මන් පමණක් නොව බණ්ඩාරනායකවරුන්ගේ ඔටුන්න හිමි කුමරා අනුරවත් ඔහු වටේට එකතුකර ගත්තේය. හැබැයි විජේතුංග දකුණින් පරාජය විය. ඔහු ජනාධිපතිවරණයකට යන්න බය විය. ජනාධිපතිවරණයක් වෙනුවට මහ මැතිවරණයක් පවත්වන්න ඔහු තීරණය කළේය.
"මහින්දට වටින්නෙ ජනාධිපතිකමද?
පාප් වහන්සේගේ ලංකා සංචාරයද...?"


මේ ප්‍රශ්නය අහන්න හිතුණේ ජනවාරියේ පාප් වහන්සේ ලංකාවේ සංචාරය කිරීමට නියමිත නිසා ජනවාරියේ පවත්වන්නට නියමිත හදිසි ජනාධිපතිවරණය හකුළා ගන්න ආණ්ඩුවට සිදුවී ඇතැයි කියන කතාව නිසාය. රටක ජනාධිපතිවරණයක් හෝ මොන යම් හෝ ඡන්දයක් ප්‍රකාශයට පත් කර ඇති වේලාවක පාප් වහන්සේ එරට සංචාරය නොකිරීම සම්ප්‍රදාය ය. ලංකාවට පාප් වහන්සේ දෙදෙනෙක් පැමිණ ඇත. පළමු පාප් වහන්සේ ආවේ 1970 මහ මැතිවරණය අවසන් වී සමඟි පෙරමුණු ආණ්ඩුව බලයට පත්වූ විගසය. දෙවැනි පාප් වහන්සේ ආවේ 1994 ජනාධිපතිවරණය අවසන් වී 1995 චන්ද්‍රිකා ජනාධිපති පදවියේ දිවුරුම් දුන් විගසය.
මෙහිදී ආණ්ඩුවට තීරණය කරන්න සිදු වී තිබුණේ පාප් වහන්සේගේ සංචාරයට ඉඩ දෙනවාද නැතිනම් ජනවාරියේ ජනාධිපතිවරණය පවත්වනවාද යන දෙකෙන් එකක්ය.
මේ දෙකින් ආණ්ඩුව තීරණය කර ඇත්තේ පාප් වහන්සේගේ සංචාරයට ඉඩ දීම වඩා සුදුසුය කියන එකය. ඒ කියන්නේ පාප් වහන්සේගේ සංචාරය අවසන් වූ විගස ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවීමත් ලේසි නැත. හේතුව සිංහල අවුරුද්දය. සිංහල අවුරුදු සමයේ ඡන්දයකට ගොස් ජනතාවගෙන් කුණු බැනුම් අහන්න සිදුවෙන බව ආණ්ඩුව දනී.


මේ හැම දෙයින්ම පැහැදිලි වන්නේ ආණ්ඩුව හදිසි ජනාධිපතිවරණයකට යෑමේ අදහස දැන් වෙනස් කරගෙන ඇති බවය.
"ඇයි ඒ...?"
ප්‍රධාන හේතුව සෝභිත හිමි වැනි පොදු අපේක්ෂකයෙක් එයි කියන බයය. එජාප අපේක්ෂක ලෙස රනිල් ඉදිරිපත් වීම ආණ්ඩුවට සැනසීමට කාරණයක් වුවත් සියලු පාර්ශ්ව එකඟ වන්නේ නම් තමා පොදු අපේක්ෂකයා වීමට එකඟ යැයි සෝභිත හිමි ප්‍රකාශ කළ විගස ආණ්ඩුවේ දේශපාලන ගණිතකාරයා වන ඩලස් අලහප්පෙරුම තුන්වැනි අපේක්ෂකයෙක් ඉදිරිපත් කිරීමට ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක් ඇතැයි කීවේය.
බළලා මල්ලෙන් එළියට පැන්නේ එවිටය. දැන් ආණ්ඩුව බය වෙලා ඉන්නේ එජාප අපේක්ෂකයාට නොව තුන්වැනි අපේක්ෂකයකුටය. සාමාන්‍යයෙන් ලංකාවේ ජනාධිපතිවරණ ඉතිහාසයේ තුන්වැනි අපේක්ෂකයෙක් එනවා කිව්වාම චූන් වෙන්නේ ආණ්ඩුවය. 1982 ජනාධිපතිවරණයේ කොල්වින් ආර්. ද සිල්වා එනවා කිව්වාම ජේ. ආර්. උඩ පැන්නේය. 1988 ඔසී අබේගුණසේකර ආවාම ප්‍රේමදාස උඩ පැන්නේය. පුදුමය මේ ආණ්ඩුව තුන්වැනි අපේක්ෂකයකුට බය වීමය.
මේ ආණ්ඩුව 2004 ඉඳලම රනිල්ට ගහන්නේ රනිල් ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණකාරයෙක් කියලාය. රනිල් පිටුපස තානාපති කාර්යාල ඉන්නවා කියලාය. දැන් රනිල් ජනාධිපතිවරණයට එන විට ආණ්ඩුවට රනිල් දේශප්‍රේමී සිංහල බෞද්ධයෙකි. දැන් ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණකාරයා තුන්වැනි අපේක්ෂකයා නොහොත් සෝභිත හිමිය.
තුන්වැනි අපේක්ෂකයාට බයේ දඟලන මේ ආණ්ඩුව හදිසි ජනාධිපතිවරණයකට නොයන බව පැහැදිලිය. පාප් වහන්සේගේ සංචාරයෙන් හදිසි ජනාධිපතිවරණය කල් දමාගෙන ජාම බේරා ගැනීම ආණ්ඩුවේ උපාය මාර්ගයය.


පසුගිය කාලය පුරාම ආණ්ඩුව විපක්ෂය බය කළේ හදිසි ජනාධිපතිවරණයක් එනවා කියමින්ය. ඇත්තටම විපක්ෂය හිටියේ බය වෙලාය. හේතුව මහින්දව පරද්දන්න අපේක්ෂකයෙක් හොයා ගන්න බැරිවය. සෝභිත හිමියන්ගේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන කතිකාව පටන් ගත්තේ මේ කාලයේය. සෝභිත හිමි ජනාධිපතිවරණයට එන බව දැනගත් විගස ආණ්ඩුව බය වෙලා ජනාධිපතිවරණය අකුළා ගන්න හේතු හොයයි.
මෙයින් පේන්නේ ජනාධිපතිවරණය කැඳවන්නත් කලින් සෝභිත හිමි ආණ්ඩුව පරාජය කර ඇති බවය. අද ආණ්ඩුව වැටිලා ඉන්න හැටි දකින කොට මතක් වන්නේ විජේතුංග ජනාධිපතිවරයා දකුණේ පළාත් සභා ඡන්දය ගල උඩ සටනක් කරගන්න ගිහින් වැටුණු වැටිල්ලය. දකුණු පළාත් සභා ඡන්දයට කලින් විජේතුංග හිටියේ වීරයා වගේය. හෙට ජනාධිපතිවරණයක් තිබ්බත් දිනනවා වගේය. විජේතුංග දකුණු පළාත් සභා ඡන්දය පවත්වන්න තීරණය කළේ දකුණ දිනල හදිසි ජනාධිපතිවරණයකට යන්නය. ඒකට විජේතුංග එජාපය හැර ගිය ගාමිණී, රොනී, රුක්මන් පමණක් නොව බණ්ඩාරනායකවරුන්ගේ ඔටුන්න හිමි කුමරා අනුරවත් ඔහු වටේට එකතුකර ගත්තේය. හැබැයි විජේතුංග දකුණින් පරාජය විය. ඔහු ජනාධිපතිවරණයකට යන්න බය විය. ජනාධිපතිවරණයක් වෙනුවට මහ මැතිවරණයක් පවත්වන්න ඔහු තීරණය කළේය.


"විජේතුංග ඡන්දෙට යන්න බයයි..."
රට වටේම ගියේ ඔය කතාවය. ඒ කතාවෙන්ම විජේතුංගයි ආණ්ඩුවයි දෙකම හාන්සි විය. හදිසි ජනාධිපතිවරණයක් එනවා කිය කියා රටටම ඇහෙන්න අණබෙර ගහපු ආණ්ඩුව ජනාධිපතිවරණය අකුළා ගතහොත් වැටෙන්නේ තඹ සතේටය.
"ඡන්දවලට බය නැති මහින්දත් ජනාධිපතිවරණයකට යන්න බයයි වගේනේ..."
මිනිස්සු කියන්න පටන් ගන්නේ ඔහොමය.