ජංගම ප්‍රේමය

ෆේස්බුක් ගිණුමක් හරහා දිගු කාලයක් පෙම් සබඳතාවක් පැවැත්වූ 17 හැවිරිදි තරුණියක් 63 හැවිරිදි නාකි පොරක් සමඟ පැන ගොස් මොරටුව ප්‍රදේශයේ ජීවත්වන බව මවුපියන්ට දැනගන්නට ලැබී ඇත. අවුරුදු 14 වයසේදී මේ කෙල්ල සමඟ මිත්‍ර වූ වියපත් බඹරා පසුව ඇය හා පැනගොස් ඇත.

දැන් ඉන්න කෙල්ලන් පුදුම අයය. මිනිහා නාකි වුණාට කම් නැත. සල්ලි බාගේ තිබේ නම් එය හොඳටම ප්‍රමාණවත්ය. මේ කෙල්ල මේ නාකිරාල සමඟ පැන යන්නට ඇත්තේ සල්ලි බලාගෙන විය හැකිය.


අපේ රටේ සමහර නාකි පොරවල් හොඳ මනමාලයෝය. ඔවුන්ට අත්දැකීමෙන් ගැහැනුන් වසඟ කරගැනීමේ හැකියාවක් තිබේ. ගැහැනු මෙවැනි නාකින්ට කැමැති ඔවුන් ස්ත්‍රීන් වසඟ කරගැනීමේ කාම ශාස්ත්‍රය හොඳහැටි දන්නා නිසා විය හැකිය.


අප රටේ දේශපාලනඥයෝද හොඳ මනමාලයෝය. ඔවුන්ද විවාහ කරගන්නට කැමැති තමනට වඩා හරි අඩක් බාල ගැහැනුය.
නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ගම්වලින් බිහිවූ උගතුන් ගම් හැර නගරයට යෑම නිසා අද ගමේ ඉතිරි වී ඇති රස්තියාදුකාරයන් සෙල්ලම් පිස්තෝල අතට අරන් දේශපාලනයට පැමිණ සිටින බව ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර පවසන බව 'මව්බිම' පුවත්පතේ වාර්තාවක් පළ විය.


බලාගෙන යන විට මෙය සහතික ඇත්තය. ළඟදී දිනෙක හම්බන්තොට වරාය සහ මත්තල ගුවන්තොටුපොළ නැරැඹීමට කොළඹ සිට ගිය යූ.ඇන්.පී. නඩයකට හම්බන්තොට නගරාධිපතිවරයා සෙල්ලම් පිස්තෝලයක් පෙන්නා හොඳහැටි පිළිගෙන ඇත. මේ සෙල්ලක්කාරයාට විරුද්ධව පොලිසිය තවම පියවරක් ගෙන නැතැයි එසේ ගිය යූ.ඇන්.පී. නඩය චෝදනා කරයි.


සෙල්ලම් පිස්තෝලයක් පෙන්වීම හිරේ දාන්න තරම් වරදක් දැයි දැන් නගරාධිපතිවරයා ප්‍රශ්න කරයි.
අප හිතවත් ගාමිණී විජිත් විජිතමුණි සොයිසා ඇමැතිවරයාද තමා දේශපාලනයට පිවිසියේ සෙල්ලම් පිස්තෝලයක් පෙන්වමින් බව පසුගියදා ප්‍රකාශ කළේය. දැන් නම් ඔහු ළඟ සෙල්ලම් නොව ලෙල්ලම් පිස්තෝල ඇති බවට සැක නැත.
මොන පිස්තෝල තිබුණත් ඔහුට අලි පොත පරිස්සම් කරගැනීමට බැරි විය. ඒ අලි පොත අලි රජා වූ රනිල් වික්‍රමසිංහ ළඟ ඇති බව අපි ඔහුට කීවෙමු. එහෙත් එය රනිල්ගෙන් ඉල්ලා ගැනීමට සොයිසාට තවම බැරි විය.


රනිල් අලි වැඩ කරන්නේ ඒ අලි පොතේ ඇති හීලෑ නැති අලි මෙල්ල කරන්නටය.
රනිල්ගේ වැඩ කොල්ල සයිස් එකෙන්ය. ඔහු රැස්වීමකට ගිය විට අවුරුදු දහයේ-පහළොවේ කොල්ලන්ට කතා කරන්නේ මල්ලිලා කියාය. මේ හම්පඩ ගැහුණු නාකි පොරක් තමනට මල්ලී යැයි ආමන්ත්‍රණය කරන අයුරු කොල්ලෝ පුදුම වී බලා සිටියහ. ඒ රනිල්ගේ හැටිය.


සෙල්ලම් පිස්තෝලකාරයෝද ලෙල්ලම් පිස්තෝලකාරයෝද දේශපාලනයට පිවිස ජනතාව සූරා කන බව නම් නොකියා නොහැකිය.
ෆේස්බුක් එන්නට පෙර අප රටේ කොල්ලන් කෙල්ලන් ලව් කළේ ජංගම දුරකතනය හෙවත් මොබයිල් ෆෝනයෙනි. එය ආ අලුත බොහෝදෙනාට එය පාවිච්චි කිරීමට පවා ඉඩ සැලසුණේ නැත.


ඒ කාලේ ගාල්ලේ කොල්ලෙක් ළඟ මොබයිල් ෆෝනයක් තිබුණේය. එයට ගැහැනියක් කතා කළාය.
"කවුද කතා කරන්නේ" කොල්ලා විමසීය.
"මම මේ අම්බලන්ගොඩින් රම්‍යා කතා කරන්නේ."
"මගේ නම්බර් එක ඔයාට ලැබුණෙ කොහොමද?"
"ඔයාගේ යාළුවෙක් දුන්නා."
මේ අන්දමට දෙදෙනාගේ ප්‍රේමය ෆෝනය හරහා දියත් විය.
දිනක් 20 හැවිරිදි තරුණයා තම පෙම්වතියගේ වයස විමසීය.
"ඔයාට වයස කීයද?"
"දාසයයි, මාසයයි."


"බොරු නොකිය නියම වයස කියන්නකෝ."
"හරියටම අවුරුදු විසි දෙකයි.
කොල්ලා තීරණයක් ගත්තේය. මට විස්සයි. අවුරුදු දෙකක් වැඩිමහල් වුණාට කමක් නැහැ. ඔන්න ඔහේ බඳිමු. මෙසේ සිතූ ඔහු අම්බලන්ගොඩ ඇය කී ලිපිනයට ගියේය.
තරුණිය දුටු සැණින් ඔහු මවිත විය. ඇයට විසි දෙකක් නොව හතළිස් පහත් පැන ඇති බව පෙනේ. ඇයට දහ අටක දුවක්ද සිටියි.
"මං බොරු කීවෙ ඔයා මාව අතහරී කියල සැකයට. මගේ හස්බන්ගෙන් දික්කසාද වෙලා මම තනිවෙලා ඉන්නේ." ඇය නිදහසට කරුණු කීවාය.
මාසයක් පමණ නිතර ඇගේ නිවෙසට ගිය තරුණයා ඇගේ දියණිය සමඟ සබඳතාවක් ඇතිකර ගත්තේය.
දිනක් අම්මා නැති අතරතුර කොල්ලා ඇගේ දියණිය සමඟ පැන ගියේය.


අම්මාට පතිවතත් නැත. දියණියත් නැත. ඒ මොබයිල් ප්‍රේමයේ හැටිය.
මේ ෆේස්බුක් හුටපටයකි. ෆේස්බුක් මඟින් දැන හැඳිනගත් තරුණියක් බත්තරමුල්ලේ සිටියි. ඇය යහළු වී තිබෙන්නේ දේශපාලනඥයකුගේ පුතකු සමඟය.
"ඔයා මට වඩා ලොක්කෙක්. මං ඔයාට ප්‍රේම කරන්නේ කොහොමද?" තරුණිය ඔහුගෙන් විමසුවාය.
"ප්‍රේමෙට ලොකු පුංචිකම් නෑ. තාත්තා විරුද්ධ වුණත් මං ඔයා බඳිනවා."


ඇයට බැංකු ගිණුමක් තිබේ. එහි රුපියල් ලක්‍ෂ 10ක් ඉතිරි වී තිබිණි.
දිනක් හදිසියේ මන්ත්‍රි පුතා ආවේය.
"මොකද කලබලෙන්?"


"මට හදිසියක් වෙලා. හදිසියේ සතියකට මට ඉන්දියාවට යන්න වෙලා. මේකට තාත්තා කැමැති නෑ. අනේ මට ලක්‍ෂ 5ක් දෙන්න. මං ආපු ගමන් දෙනවා."
තරුණියට ඔහු ගැන සැකයක් නැත. ඇය ලක්‍ෂ 5ක් දුන්නාය.
ඔහු ගියා ගියාමය. යළි ආවේ නැත. ඔහු පිටරට ගියේ තවත් තරුණියක සමඟ බව පසුව අර තරුණියට ආරංචි විය. මන්ත්‍රි පුතුන්ගේ හැටි එහෙමය.

baldiya